معنی ابوالقاسم خرقی - جستجوی لغت در جدول جو

ابوالقاسم خرقی

لغت نامه دهخدا

(عِ)

لقب بشر بن نصر بن منصور عرقی، مکنی به ابوالقاسم است. وی فقیه شافعی مذهب بود و نسبت او به ’عرق’ یکی از خادمان سلطان، که برید مصر را به عهده داشت، می باشد. تولدبشر در بغداد بود سپس به مصر رفت و به سال 302 ه. ق. در آنجا درگذشت. (از اللباب فی تهذیب الانساب)

لقب بشر بن نصر بن منصور عرقی، مکنی به ابوالقاسم است. وی فقیه شافعی مذهب بود و نسبت او به ’عرق’ یکی از خادمان سلطان، که برید مصر را به عهده داشت، می باشد. تولدبشر در بغداد بود سپس به مصر رفت و به سال 302 هَ. ق. در آنجا درگذشت. (از اللباب فی تهذیب الانساب)

لغت نامه دهخدا

ابوالقاسم مقری

(اَ بُلْ سِ)

مقری. جعفر بن احمد بن محمد بن احمد نیشابوری. یکی از شیوخ اهل طریقت. موطن و مدفن وی نیشابور است. و وفات او به 378 هجری قمری بود. رجوع به جعفر... شود

لغت نامه دهخدا

ابوالقاسم کرخی

(اَ بُلْ سِ)

کرخی. ظاهراً از علمای عصر ملکشاه و صاحب حبیب السیر گوید: در یازدهم محرم سال چهارصدو نود و دو او بسعی حسن دماوندی (فدائی) راه عالم ابدی پیش گرفت. رجوع به حبیب السیر ج 1 ص 364 شود

لغت نامه دهخدا

ابوالقاسم عراقی

عراقی. او راست: الدرر المختومه بالصور

لغت نامه دهخدا

معنی ابوالقاسم خرقی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما